Metoda paraboliczna
W przypadku zastosowania metody parabolicznej osiadanie za obudową wykopu wyznaczane jest według następującego wzoru:
gdzie: | δmax | - | osiadanie maksymalne |
sw | - | powierzchnia pomiędzy konstrukcją odkształconą i nieodkształconą | |
x0 | - | zasięg osiadań | |
δ(x) | - | osiadanie w każdym punkcie w obrębie strefy zasięgu osiadań | |
x | - | odleglość między punktem, w którym wyznaczane jest osiadanie i krawędzią wykopu | |
δw1 | - | przemieszczenie poziome szczytu konstrukcji obudowy | |
δw2 | - | przemieszczenie poziome dna (spodu) konstrukcji obudowy |
Uwaga: δmax wyznaczane jest na podstawie teorii Pecka, a δ(x) zakłada się jako krzywą paraboliczną. Oczywistym jest, że maksymalna wartość δ(x) nie jest równa δmax, ale osiadanie maksymalne nadal jest uwzględniane jako δmax.
Uwaga: Metoda wyznaczania zasięgu osiadania x0 jest taka sama jak w przypadku metody trójkątów.